หม้อประโยค lucky tea ของสถาบันต้นไม้ตะวันออก

พอคุณพระเปิดประตู อายุน้อยมากมาก และผู้หญิง 1 คนสวยยืน และพูดด้วยเสียงเล็ก ขณะสั่นกลัวต่อความหนาว
หลงทางแล้ว ขอโทษนะคะกรุณาให้นอนค้างหนึ่งคืนได้ไหม
คุณพระเก่ารู้สึกน่าสงสาร และจับกุมผู้หญิงในวัด และปรุงอาหารข้าวต้มอุ่น และเลี้ยงรับรอง และให้นอนค้าง
ผู้หญิงที่นั้นช่วงเช้าของวันถัดไปลดหัวหลายครั้ง และขอบคุณ และจากที่ไหนสักแห่ง
หลังจากนั้นอีก 2,3 วัน และผู้หญิงนั้นปรากฎตัวที่วัดอีกครั้ง และ "ค่าตอบแทนที่ได้รับการดูแลวันก่อน"
พูดโทะ และแสดงหม้อต้มน้ำ และพยายามจากไป คุณพระเรียกตอนนั้น ผู้หญิงนี้หลงทางระหว่างการเดินทาง และคิดว่า ต้องแน่ๆ ไม่มีจุดหมายปลายทางและโรงแรมที่พักพัก และดำเนิน เพื่อให้ยังอยู่ที่วัดช่วงหนึ่ง
เพราะ ถึง "อยากตอบแทนความเมตตา ผู้หญิงที่เริ่มอยู่ที่วัดแล้ว ก็ทำการขอบคุณไม่ได้มากกว่านี่"
พูดโทะ และยืมพู่กันและกระดาษจากคุณพระ และพรรณนาถึงภาพวาดอย่างคล่องแคล่ว คุณพระดูเหมือนว่าจะตะลึงแล้วโดยสิ้นเชิง เพราะยอดเยี่ยมมากเกินไป

รูปจำลองซุเอะของตัวแรคคูนและผู้หญิง

เรื่องเล่าของผู้หญิงนี้เป็นการขยายเฮียวบะนโทะนะริมะชิทะสำหรับมุระนะคะอย่างรวดเร็ว ตัวเลขของคนที่ไปเยี่ยมชมวัดเพิ่มขึ้นด้วย และเริ่มเป็นที่คุ้นเคยโดยสิ้นเชิงแล้ว
คือตอนค่ำหนึ่ง และศพของตัวแรคคูน 1 ตัวที่ถูกหมากัดถึงตายถูกเจอทว่าใกล้กับหมู่บ้าน และตัวแรคคูนนั้นใส่อะไรและชุดกิโมโนที่เดียวกันกับผู้หญิงของวัด ตั้งแต่วันนั้น ไม่อาจจะเห็นรูปร่างของผู้หญิงนั้นที่วัด
เป็นมิตร และคุณพระฝังตัวแรคคูนนั้น และตัดสินใจว่า ให้คุณค่า "หม้อต้มน้ำและ ภาพวาด" ที่ผู้หญิงนั้นทิ้งไว้ในฐานะของมีค่าของวัด
โชคร้าย ถึงภาพวาดนั้นไหม้ด้วย big fire ของปีพ.ศ. 2427 แล้ว แต่ยังถูกคงเหลือไว้ให้วัด และหม้อต้มน้ำเท่านั้นถูกเรียกว่า "หม้อประโยค lucky tea"
นอกจากนั้นในสวนของสถาบันต้นไม้ตะวันออก มีตัวแรคคูนและรูปจำลองของการทำด้วยเซรามิกของผู้หญิงที่ถ่ายทอดเรื่องเล่านี้

เป็นเรื่องเล่าที่ถูกรวมใน " 50 เรื่องนิยายปรัมปราของโคะนะนที่เป็นบ้านเกิด"
แต่ละตำนานพื้นบ้านสามารถใช้ได้สำหรับกำไรไม่เท่านั้นอย่างเสรีตามหลักการ
ช่วยติดต่อสอบถามการประชุมโคะนะนประวัติศาสตร์เกี่ยวกับเนื้อหา
โฮมเพจโคะนะนประวัติศาสตร์การประชุม (เว็บไซต์ภายนอก)