มิเคะเนะโคะที่ประกาศเพลง

เนินเขาโบหมายความว่าเนินเขาที่อยู่ใต้สถาบันการบรรลุเป้าหมายที่อยู่ใต้ใบไผ่ เป็นเรื่องเล่าของเวลาที่วัดนั้นเรียกว่าโบการบรรลุเป้าหมาย
ในวัด มิเคะเนะโคะ 1 ตัวถูกเลี้ยง คุณการก่อสร้าง (ภรรยา) รักแมวนี้มาก และแมวควบคุมมากด้วย
ว่าแต่ว่าชอบเพลงมาก และคุณการก่อสร้างนี้ประกาศในเสียงเพราะดี
เสียงน่ารักซ้อนกับเสียงร้องเพลงของคุณการก่อสร้าง และได้ยินมีอยู่วันหนึ่ง พอชาวบ้านในหมู่บ้านบังเอิญผ่านเนินเขาโบ
"เด็กอยู่ที่โอะยะวัดนี้ หรือ"
มิเคะเนะโคะนั่งที่บริเวณเท้าของคุณการก่อสร้างอย่างเงียบเชียบ และประกาศว่า ชาวบ้านในหมู่บ้านเหลือบมองในวัดด้วยกัน
นี่ นี่หายาก ที่แมวร้องเพลงเก่งขนาดนี้
"เริ่มเลียนแบบแล้วเผลอแป๊ปเดียว และเป็นของของต้นไม้เลื้อยเกาะ เพราะอยู่ใกล้กับฉันเสมอ"
โอะยะโอะยะไปหรือ บอกผู้คนของหมู่บ้านด้วย และช้ากว่ามิเคะและนี่
หลังจากนั้นสิ่งมิเคะเนะโคะเริ่มบอกแล้วเกี่ยวกับเพลงด้วยเสียงที่เพราะยิ่งขึ้น ทุกครั้งที่คนผ่านเนินเขาโบ
และเรื่องเล่าของแมวที่ประกาศเพลงแผ่ขยายทั่วหมู่บ้านข้างๆ และคนมาอยู่ด้วย เพื่อฟังอุตส่าห์เพลงของมิเคะเนะโคะ
คือวันหนึ่งทว่า มิเคะเนะโคะนั่งบนบันไดหินของประตูใหญ่วัดในศาสนาพุทธของวัดอย่างห่อเหี่ยว
เกิดอะไรขึ้น วันนี้ไม่ร้องเพลงเหมือนทุกครั้งหรือ
ชาวบ้านในหมู่บ้านโทะเปิด
ตกสู่สระน้ำอย่างสะเพร่าเมื่อวานแล้ว เนียะน
"เป็นหวัดที่นั่น หรือ"
"ดีขึ้นแล้ว เพราะคุณการก่อสร้างเป่าสุขภาพร่างกาย และทำถึงร้านลุง"
"ทำไมไม่ร้องเพลงงั้น หรือ"
"ร้านลุงร้อน และร้องเพลงไม่ได้ เพราะได้รับแผลไฟไหม้ลิ้นแล้ว"
น่าสงสารเลื่อนหิมะ เลิกกันเถอะ และตอนนี้จับ silvervine คุณที่ชอบ เอาความสดใสร่าเริงกันเถอะออก
พออีก 4,5 วัน แถวๆ เนินเขาโบ คือเริ่มได้ยินเสียงร้องเพลงสวยแล้วยิ่งไปกว่านั้นก่อนหน้านี้ด้วย

เป็นเรื่องเล่าที่ถูกรวมใน " 50 เรื่องนิยายปรัมปราของโคะนะนที่เป็นบ้านเกิด"
แต่ละตำนานพื้นบ้านสามารถใช้ได้สำหรับกำไรไม่เท่านั้นอย่างเสรีตามหลักการ
ช่วยติดต่อสอบถามการประชุมโคะนะนประวัติศาสตร์เกี่ยวกับเนื้อหา
โฮมเพจโคะนะนประวัติศาสตร์การประชุม (เว็บไซต์ภายนอก)