เรื่องที่ 11 : การตอบแทนบุญคุณของตัวแรคคูน (ตัวแรคคูน)

　สัตว์ที่หลากหลายในที่ที่พุ่มไม้ทำหนาอาศัยอยู่ที่คิสึเนะยะมะ (ภูเขาสุนัขจิ้งจอก) ของฮะชิมุระ 2 คน (ฝาถ่มน้ำลายการปฏิบัติที่ไม่เป็นไปตามระเบียบปกติ) สมัยก่อน ขนาดกลางวันมืดด้วย
　ไม่ชอบ และ 1 ตัวโซะโนะนะคะโนะ ตัวแรคคูน Mr.Unknown (โกนเบะเอะดะนุคิ) ที่ไม่แปลงกายเก่ง เพื่อน หมู่บ้านได้รับ overspill ของอาหารด้วยความคลาดเคลื่อนเสมอแบบสบายๆ ไม่เร่งรีบ ตอนเข้ามาที่ห้องครัวของคุณยะชิมิกิเอโมะน (ได้รับคำพูดเย้ยหยันสิ่ง) ของชาวนาที่ทำหน้าที่เป็น village expenses (เผาจุด) ของความคลาดเคลื่อน พอตกกลางคืน ตัวแรคคูน Mr.Unknown นี้มาที่บ้านของคุณยะชิมิกิเอโมะนเสมอ และ,
"คุณยะชิมิกิเอโมะนคุณยะชิมิกิเอโมะน"
เลียนแบบน้ำเสียง (น่ากลัว) ของคุณทหารอารักขาพระราชวังต้นกำเนิดของผู้ใหญ่บ้านโทะ (เทพเจ้า) เคาะประตูบานเลื่อน
คุณยะชิมิกิเอโมะนคิดว่าเป็นคุณผู้ใหญ่บ้านจริงๆ และไม่เห็นรูปร่างของใครด้วย พอเปิดประตูอย่างรีบร้อน และมองออกไปนอก พอคิดว่า เป็นจินตนาการ และเข้านอน อีก
"คุณยะชิมิกิเอโมะนคุณยะชิมิกิเอโมะน"
ได้ยินเสียงเคาะประตูบานเลื่อนเรื่อยๆ เรื่อยๆ พอเปิด และมองออกไปนอก และหมุนประตูไปอย่างเร่งรีบ เห็นรูปลักษณ์ที่มองจากด้านหลังของตัวแรคคูนที่หนีไป สักวันหนึ่งตัวแรคคูน Mr.Unknown ที่มีความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับคุณยะชิมิกิเอโมะนไป ขณะที่ทำเรื่องเช่นนี้ซ้ำๆ
　ให้ และเพลิงลุกไหม้ปีหนึ่งจากด้านหลังอาคารของคุณยะชิมิกิเอโมะน ตัวแรคคูน Mr.Unknown ที่เจอนี่เมื่อไรโบกหางหนาหึ่งๆ และเป็นเสียงใหญ่ยิ่งไปกว่านั้น
"คุณยะชิมิกิเอโมะนซะนยะชิมิกิเอโมะน"
เคาะประตูบานเลื่อนของบ้านของคุณยะชิมิกิเอโมะนโทะ
　พอตกใจสภาพของตัวแรคคูน Mr.Unknown ที่ไม่เหมือนทุกครั้ง และกระโดด เป็นไฟไหม้ คุณยะชิมิกิเอโมะนที่บอกไฟไหม้เสียงดังในละแวก และดับ ไม่เผาเอกสารสำคัญที่ที่ไม่มีทุกข์ และครอบครัวรับฝากด้วยด้วยที่มีความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับความกรุณาของตัวแรคคูน Mr.Unknown ยิ่งไปกว่านั้นไปข้างหน้าด้วย
สักวันหนึ่งคุณยะชิมิกิเอโมะนนี้อายุมากขึ้นด้วย และนอนป่วยจากโรครุนแรงที่เรื่องโดยไม่ตั้งใจ
　ชวนทะโระกว้างของลูกชายมาข้างหมอน (ข้างหมอน) มีอยู่วันหนึ่ง,
ตัวแรคคูน Mr.Unknown ที่สาดประตูบานเลื่อนของบ้านเป็นเพื่อนฉันยาวทุกคืน รักของบุญคุณที่ปกป้องบ้านจากไฟไหม้ตลอดไป เพราะมี
พอสั่งโทะ ลดลง และจับลมหายใจ เทพเจ้าที่ตัวแรคคูน Mr.Unknown เรียกเปลี่ยนจากคุณยะชิมิกิเอโมะนเป็นคุณทะโระกว้าง
　เกเรตอนเย็นฤดูไม้ใบร่วงวันหนึ่ง และเลื่อยและตัวแรคคูน Mr.Unknown เจอหมู่บ้านลุกไหม้ ถึง เพื่อลืม และบอกครอบครัวของคุณทะโระกว้างว่าแปลงกายด้วย วิ่ง แต่บ้านถูกกอดไฟโดยสิ้นเชิง ตอนรีบกรูไป
พอตัวแรคคูน Mr.Unknown ที่อารมณ์แสดงความหวาดกลัวด้วยบินในไฟอย่างเต็มที่ กอด mortuary tablet (อยู่ และอาเจียน) ของคุณยะชิมิกิเอโมะนไว้กับท้องใหญ่ให้ดีอย่างเต็มที่ และล้มลงทั้งอย่างนั้น และลมหายใจทน ได้รับแจ้งตัวแรคคูน Mr.Unknown น่าชื่นชมนี้ในฐานะหญ้าการคุยของชาวชนบท "การตอบแทนบุญคุณที่ดีเยี่ยมถึงแม้จะเป็นสัตว์" นานตั้งแต่นั้นมา

ที่เรื่องเล่าถัดไป