เรื่องที่ 10 : ของการซื้อคิ้วไม่ให้ด้อย

　เซะยะเป็นที่เฟื่องฟูของคุณตัวไหม (ตัวไหม) มากถึงประมาณจุดเริ่มต้นของสมันโชวะ ไม่มียานพาหนะ และผู้คนเดินในตอนนั้นไปในที่แบบไหนไกลด้วย พ่อค้าของการซื้อคิ้วมาที่เซะยะจากฮะชิโอะจิทางมะชิดะด้วย
　คุณเสือของเซะยะเป็นหนึ่งคนของการซื้อคิ้วด้วย เป็น "คิ้วของทิ้ง" ที่ซื้อเรียกว่า "กุเชียะมะยุ" ที่ไม่ให้ด้อย ตอนวิ่งวนการซื้อคิ้วแบบแข็งแบบเท้าเปล่า ตอนหนาว ทอ home-woven goods (จิโอะริ) ด้วยคิ้วของทิ้ง และคุณเสือสดใสอาศัยอยู่ด้วยคนขยันทำงาน คุณเสือรักบะนะชิโวะซุรุโนะกะสังคมโลกมากกับชาวบ้านในหมู่บ้าน ขณะน้ำชาถูกเรียกในอนาคตที่ไปเพื่อการซื้อคิ้ว
เพื่อให้เริ่มปวดเท้าและเอวโดยไม่มีเมื่อไร และคิดถึงการซื้อคิ้วด้วย ไม่เกิดคุณเสือเช่นนี้แล้วขึ้นด้วย
"อย่างไรก็ตาม เป็นสิ่งที่ไม่หายจากความเจ็บปวดนี้ หรือ"
"มิซะเอะโทะเระเระบะนะอะสึนี้"
พูดกับผู้คนโทะ ริกะสิ่งความรู้ที่อยู่คนเดียวงั้น
ถ้า "ให้ไปถึงผู้เชี่ยวชาญพ่อคิที่อาศัยอยู่ที่รั้ว 8 (เบ่งบาน) และดู"
บอกโทะ
　ตัดสินแล้วว่า คุณเสือไปรั้ว 8 ในทันควัน และดู ถึงพูดกับหนึ่งคำว่ารั้ว 8 ก็เกินภูเขาและสันเขาหลายอัน และต้องเดินไป คุณเสือออกจากบ้าน ขณะที่มืดสนิท และถึงรั้ว 8 ในที่สุด ประตูบานเลื่อนถูกขันแน่น และบ้านของผู้เชี่ยวชาญพ่อคิ ใครสักคนยังไม่ลุกแล้วแต่ พอก้าวสู่สวน ในความมืด สิ่งหลายอันอย่างลูกตาส่องแสง และยังจ้องที่นี่ และติดตาม และดูเหมือนท่าทางจะไปกระโจนเร็วๆนี้
　คุณเสือทำความประหลาดใจประหลาดใจ พอนี่ไม่สะสมเลย ตอนก็ถูกทำให้ลุ่มหลงโดยสุนัขจิ้งจอก (สุนัขจิ้งจอก) ขว้างของฝากที่นำไปออกไป และบิน และกลับมายังบ้านในความเร็วที่สุด (อิชิโมะคุซะน) แล้ว
　คุณเสือที่ถึงที่บ้าน และรู้สึกโล่งอกในรู้ตัวโดยบังเอิญ
ทั้งๆ ที่ "แปลกประหลาดปวดขาขนาดนั้นจนถึงตอนนี้ และแทบจะนอนหลับไม่ได้ตอนกลางคืนด้วย" ทั้งเท้าและเอวได้อย่างนั้นความเจ็บปวดโดยสิ้นเชิงเผลอแป๊ปเดียว
　คุณเสือเริ่มไปเพื่อการซื้อคิ้วอีกแล้ว ทั่วทุกหนแห่ง
ผู้เชี่ยวชาญพ่อคิของรั้ว 8 เป็นสิ่งหนักไม่ดูที่ไหนก็ตามด้วย และซ่อมความเจ็บปวดของขา แปลกประหลาด
พูด ถึงโทะ

ที่เรื่องเล่าถัดไป