ที่ 2 : วัดพืชสวนแหล่งกำเนิดนิกายน้ำพุเป็นโกยะคุ ระคะนและวัดของเอะบิเนะ

จำเป็นต้องมีพืชสวนเพื่อการฟื้นฟูเขตเมืองที่พังพินาศขึ้นเช่นโยโกฮาม่าเป็นต้นหลังจาก Great Kanto Earthquake ของ (1923) ปีพ.ศ. 2466 ก่อตั้งสหกรณ์พืชสวนการจัดสวน และพยายามจัดการกับการเพาะปลูกพืชสวนอย่างฉับไวเป็นผู้คนของศาลเจ้าข้างบน
ไม่มีมาตรฐานการเก็บภาษีเพื่อพืชสวนและงานที่เกี่ยวข้องกับการจัดสวน และผู้คนของศาลเจ้าบนในยุคสมัยที่ไม่มีกรอบของการเก็บภาษีที่พืชสวนด้วยคิดเกี่ยวกับที่ "พืชสวนคงจะเป็นอะไร" ตอนนั้น ที่ว่า "การจัดสวนคงจะเป็นอะไร" ตอนแรก ถึงคิดว่า เป็นสาขาการจัดสวนในการเกษตร แต่สิ่งที่เรียกว่าการจัดสวนเป็นงานอดิเรก 1 อันมนุษย์ เก็บภาษีงานอดิเรกคือแปลก และจับการอนุญาต in construction industry
เริ่ม construction industry ถึงในระยะแรกทำสวน และสั่งซื้อกล้าไม้ที่จำเป็นจากหมู่บ้านแถวถูกของจังหวัด ไซตะมะ เพื่อทำสวนสาธารณะ แต่โยะโคะอิ*อุนจิวเชียวคุของวัดนิกายน้ำพุของศาลเจ้าข้างบนเสริมรายได้ของวัดขาดแคลนด้วย และไถดินที่นิโทะขนมปังของการดำเนินชีวิตป่าเขาของบริเวณ และเลี้ยงดูกล้าไม้ พื้นดินบริเวณเป็น red earth ที่เหมาะสมสำหรับการปักชำ

ถึงแม้ว่า "ควรจะไม่มีสิ่งที่การปักชำอะไรก็ไม่ติดตามที่ทุ่งนานี้" เจ้าอาวาสโยะโคะอิที่เรียนการสร้างการปักชำจากเจ้าอาวาสของฮะซุเชียวจิของคิคุนะแบ่งกล้าไม้เติบโตเป็นผู้คนของศาลเจ้าข้างบนด้วย
ของกล้าไม้ที่ซื้อที่ garden plant market ของคะวะซะคิดะอิชิเพิ่ม และเรียนทางถึงเจ้าอาวาสของฮะซุเชียวจิด้วย ถึงชาวเกษตรกรของศาลเจ้าข้างบนจำตอนแรกเป็น sasanqua และดอกคาเมเลีย แต่เจ้าอาวาสโยะโคะอิเลี้ยงดูกล้าไม้หายากด้วย ซื้อกล้าไม้หายากจากเจ้าอาวาสโยะโคะอิ และผู้คนที่คิดว่าเป็น เพื่อทำกำไรคนนั่งลงที่บริเวณของวัด และต่อรองราคา อย่างไรก็ตามการต่อรองยาก เพราะราคาของพืชสวนไม่มีมาตรฐาน
ถึงเจ้าอาวาสคำนวณค่าการสั่งซื้อและการคิดค่าบริการของโมะโทะคิ และปฏิเสธลูกคิด และได้ยินว่า " เท่าไหร่ และคุณซื้อ" แต่ชาวเกษตรกรตอบไม่ได้ พอเท่าไหร่ และคงจะขายดี ถ้าซื้อต้นอ่อนนี้ และเลี้ยงดู 5 ปีตั้งแต่ 3 ปี เดินไม่ตรงกับจำนวนเงินคิดและลูกคิดของเจ้าอาวาสอย่างทันทีทันใด อย่างไรก็ตาม เพื่อซื้อพืชสวนเป็นศาลเจ้าข้างบน unpremised businessperson ที่ค้าขายพืชสวนที่งานวัดของแต่ละที่เริ่มมาแล้ว และพืชสวนเริ่มขายดีแล้วด้วย
ประมาณปีพ.ศ. 2473 ก่อตั้งสหกรณ์การจัดสวนกับสหกรณ์ชาวสวนของสึรุมิ และทำสวนสาธารณะของเมือง และให้การช่วยเหลือเพราะการทำให้เป็นพื้นที่สีเขียวของเมืองมาด้วย

ตอนนี้วัดนิกายน้ำพุที่เรียกว่าแหล่งกำเนิดพืชสวนเป็นที่คุ้นเคยเป็นระคะนและวัดของเอะบิเนะ
ปีพ.ศ. 2532 เจ้าอาวาสฮิซะชิ โยะโคะอิโชคของวัดนิกายน้ำพุเตรียมบริเวณที่ทำให้ภูมิประเทศที่เต็มไปด้วยการกระเพื่อมมีชีวิตอยู่เพราะเป็นส่วนหนึ่งของการสร้างวัดที่เป็นที่คุ้นเคยสำหรับพื้นที่ใน strolling garden จัดวางโกยะคุ ระคะนที่ทำสีหน้ารูปร่างที่หลากหลายกับเอะบิเนะหลายสิบ ชนิดหลากสีอย่างยอดเยี่ยม และสวนขนาดใหญ่ที่จัดขึ้นที่ชิดะเระซะคุระต้นอาซาเลียดอกไม้ตามฤดูกาลเช่นปุ่มเป็นต้นเพลิดเพลินได้กำลังพร้อมแล้วอยู่ สายน้ำที่ใสสะอาดที่ไหลระหว่างป่าลักษณะของอาศรมสถานที่จัดพิธีชงชา clean character ของป่าไผ่พิเศษด้วย
ต้นอาซาเลียและ double cherry blossom ของทางไปยังศาลเจ้าที่ไปถึงวัดทำให้ "ศาลเจ้าที่ข้างบนจริงๆ คิดกับแหล่งกำเนิดพืชสวน" ที่มีรสนิยมดี

รูปจำลองระคะนที่มีสีหน้าที่หลากหลาย

จดจำครบรอบปีที่ 10 ไว้ และจัดเทศกาลระคะนขึ้น

จาก "ไปไหนมาไหนรอคนนี้นี้"