ความรู้พื้นฐานของรถประจำทาง

เกี่ยวกับรายการเกี่ยวกับธุรกิจรถประจำทาง (กระเป๋าเป้) รวบรวมวิธีคิดและข้อบังคับ

• โครงสร้างค่าใช้จ่าย
• รายรับและรายจ่าย
• ประสิทธิภาพการเดินรถ
• ระบบค่าโดยสาร
• ความใหญ่ของยานพาหนะ
• ราคาของยานพาหนะ

รถประจำทางเรียกว่าอุตสาหกรรม labor-intensive type (อุตสาหกรรมที่อัตราส่วนที่ค่าใช้จ่ายด้านบุคลากรคิดสูง) และค่าใช้จ่ายด้านบุคลากรคิดเป็นประมาณ 60% ของทั้งค่าใช้จ่าย ส่วนที่เหลืออยู่เป็นค่ายานพาหนะค่าใช้จ่ายน้ำมันเชื้อเพลิงภาษีและเบี้ยประกันค่าควบคุมดูแล (ค่าใช้จ่ายธุรการซึ่งจำเป็นสำหรับการบริหารในฐานะบริษัท)

รายรับและรายจ่ายของรถประจำทางยากลำบากอย่างมากเป็นสถานการณ์ปัจจุบัน และกลายเป็นในเส้นทาง ( ※ 1 ) ขาดดุล และประมาณ 70% ของตัวเลขเส้นทางที่ส่วนใหญ่ของผู้ประกอบกิจการรถโดยสารประจำทางกระดิกเป็นสถานการณ์ที่บริหารด้วยกำไรของเส้นทางกำไรประมาณ 30% ของส่วนที่เหลืออยู่
นอกจากนั้นสำหรับผู้ประกอบกิจการรถโดยสารประจำทาง รายรับและรายจ่ายเข้มงวด และประมาณ 70% เป็นสถานการณ์ของการดำเนินการการขาดทุน ( ※ 2 ) ท่ามกลางผู้ประกอบกิจการรถโดยสารประจำทางที่มากกว่ายานพาหนะการครอบครอง 30 คันทั่วประเทศ
※เป็นการรวมกลุ่มศึกษาค้นคว้ารถโดยสารประจำทางอุตสาหกรรม 1 รายงานรถโดยสารประจำทางอุตสาหกรรมการรวมกลุ่มศึกษาค้นคว้าเดือนเมษายนปีพ.ศ. 2552
※การสำรวจข้อเท็จจริงอายุเดือนธันวาคมกระทรวงที่ดิน โครงสร้างพื้นฐาน การขนส่งและการท่องเที่ยว 2:2014

มีรถประจำทางอยู่บนพื้นฐาน ของสถานีและการเดินรถไป-กลับระหว่างอาคารชุดและสถานที่ทำการ อย่างไรก็ตาม ถ้าเวลาเร่งด่วนที่ผู้โดยสารชึ้นเป็นจำนวนมากที่สุดเป็นตอนเช้า มีการใช้จำนวนมากที่ทิศทางที่ไปสถานี และการใช้ของทิศทางตรงข้าม กลายเป็นการเดินรถที่ที่อำเอียงน้อย
เส้นทางที่รายรับและรายจ่ายไม่สมดุล พอเวลาเร่งด่วนจำนวนมากดูด้วยการไปกลับที่เส้นทางชึ้นด้วยมีอยู่เป็นจำนวนมากดังนั้น การเดินรถที่มีประสิทธิภาพเป็นสถานการณ์ยากสมมติว่า เพราะเวลาที่ต้องใช้และค่าใช้จ่ายด้านบุคลากรไม่เปลี่ยนอย่างมาก ถ้าสนับสนุน และทิศทางการใช้เล็กน้อยเท่านั้นท่องเที่ยว

แบ่งอย่างมาก และในอำเภอ โยโกฮาม่า ระบบค่าโดยสาร 2 อันสามารถใช้ได้

หลังจากยืนบนคุณสมบัติหรือความสามารถในการทำกำไรทุกเส้นทาง แล้วผู้ประกอบกิจการรถโดยสารประจำทางตัดสินว่า สามารถใช้ระบบค่าโดยสารไหนได้หรือไม่ และเหมาะสม หรือโดยรัฐมนตรี ว่าการกระทรวงที่ดิน ระบบสาธารณูปโภค คมนาคมและการท่องเที่ยว ได้รับการพิจารณา และจะได้รับการอนุมัติ
ที่ชื่อว่า "ระบบ การอนุมัติขีดจำกัดสูงสุด" ที่ค่าโดยสารของรถประจำทางได้รับการอนุมัติของรัฐมนตรี ว่าการกระทรวงที่ดิน ระบบสาธารณูปโภค คมนาคมและการท่องเที่ยวเกี่ยวกับมูลค่าสูงสุดที่ผู้ประกอบกิจการรถโดยสารประจำทางยื่นขอมีระบบ ถ้าอยู่ภายในขอบเขตของมูลค่าสูงสุดที่ถูกอนุญาตนี้ ที่พร้อมเคลื่อนกำลัง และผู้ประกอบกิจการกำหนดค่าโดยสารได้ในการยื่นรายงานเท่านั้น
นอกจากนั้นราคาต้นทุนที่รวมค่าใช้จ่ายและกำไรตามมาตรฐานของพื้นที่ (โยโกฮาม่ากีดกั้นเคะอิฮิน) เปิดกลายเป็นระดับ เพื่อประสิทธิภาพการบริหารของแต่ละผู้ประกอบกิจการรถโดยสารประจำทางไม่ถูกค่าโดยสารสะท้อนในการสมัครของมูลค่าสูงสุด
※ท่อนบล๊อกเคะอิฮิน: เขตพิเศษโตเกียวอำเภอ มิทะคะอำเภอ มุซะชิโนะอำเภอ เชียวฟุอำเภอ โคะมะเอะอำเภอ โยโกฮาม่าและอำเภอ คะวะซะคิ

เกี่ยวกับขนาดของจำนวนสูงสุดของยานพาหนะที่ผ่านถนนได้ กำหนดว่า อย่ามากกว่า 2.5m ความกว้าง 3.8m ความสูง 12m ความยาวที่กฎหมายข้อจำกัดของยานพาหนะ ผ่านยานพาหนะที่เล็กกว่านี่ได้โดยไม่ได้รับอนุญาต
นอกจากนั้นจัดเข้าประเภทในข้อบังคับพระราชบัญญัติจราจรทางบกการบังคับใช้เกี่ยวกับชนิดของรถยนต์ และจำนวนคนที่จุได้การโดยสารรถทำของได้รถยนต์ขนาดใหญ่มากกว่า 30 คน

ราคายานพาหนะรถประจำทางมีอุปกรณ์ภายในและสเปคจากภายนอกใหญ่โดยผู้ประกอบกิจการรถโดยสารประจำทาง และ ถึง เพื่อแตกต่าง พูดไม่ได้อย่างไม่มีเงื่อนไข แต่ราคาตัวเครื่องของยานพาหนะก่อนและหลัง 20,000,000 เยนประมาณ