ถ้าจะอายุ 20 ปีเงินบำนาญของราษฎร

มีเงินบำนาญครอบครัวผู้สูญเสียพื้นฐานที่ได้รับ ตอนสมาชิกที่สนับสนุนเงินบำนาญพื้นฐานสำหรับคนพิการที่ได้รับ ตอนความพิการคงเหลือไว้เนื่องจากการป่วยและบาดเจ็บของเงินบำนาญชราภาพเพื่อวัยชราวิธีการดำรงชีวิตของครอบครัวมาหายไปถึงเงินบำนาญของราษฎร ตอนเกิดเรื่องเลวร้ายที่ไม่คาดฝันขึ้น รับประกันบำนาญทางเศรษฐกิจ

คนที่เข้าเป็นสมาชิกในเงินบำนาญสวัสดิการพูดว่า "ผู้ประกันตนอันดับที่ 2" เงินบำนาญของราษฎรด้วย และจะเข้าร่วมเงินบำนาญของราษฎรพร้อมๆ กันด้วย ระบบเงินบำนาญของราษฎรเป็นระบบที่ใช้ร่วมกันกับเงินบำนาญทางการทั้งหมด

พอเงินบำนาญของราษฎรจ่ายเบี้ยประกัน 40 ปี จนกว่าจะจะอายุ 60 ปีจากอายุ 20 ปี เงินบำนาญชราภาพของเต็มจำนวนได้รับ นอกจากนั้นระยะเวลาเบี้ยประกันการจ่ายเงินการเสร็จ (ที่รวมระยะเวลาการยกเว้นระยะเวลาที่เป็นเป้าหมายสำหรับการรวม) ของ 10 ปีต่ำสุดจำเป็น เพื่อได้รับบำนาญ
เบี้ยประกันของปีพ.ศ. 2567 16,980 เยน 1 เดือน เบี้ยประกัน การทบทวนตามการเปลี่ยนแปลงของค่าจ้างและค่าครองชีพจัดขึ้นทุกปี

การอธิบายของเงินบำนาญชราภาพเป็นนี่

มี "ระบบใบอนุญาตเบี้ยประกันการสมัคร" เพื่อเวลาที่เบี้ยประกันไม่ถูกจ่ายด้วยสถานการณ์เศรษฐกิจ ยื่นขอ และเบี้ยประกันถูกยกเว้น ถ้าเป็นไปตามมาตรฐานที่กำหนดไว้แน่นอน นักศึกษามี "ระบบกรณีพิเศษของการจ่ายนักเรียน" และการจ่ายเงินของเบี้ยประกันถูกเลื่อนออกไปเพราะการสมัคร
นอกจากนั้นการจ่ายเงินของเบี้ยประกันถูกเลื่อนออกไป ถ้า "ระบบการจ่ายเงินการผัดผ่อน" เริ่มตั้งแต่เดือนเมษายนปีพ.ศ. 2548 และที่จ่ายด้วยไม่ถึงอายุ 50 ปียากยื่นขอ และเป็นไปตามเงื่อนไขสำคัญที่กำหนดไว้แน่นอน ระบบการจ่ายเงินการผัดผ่อนแตกต่างกับระบบการยกเว้นค่าประกันที่จุดที่ถูกพิจารณา โดยไม่สอบถามเกี่ยวกับรายได้ของเจ้าบ้าน

ระบบเงินบำนาญของราษฎรเป็นระบบที่ประเทศบริหารพร้อมกับความรับผิดชอบ ถ้าใส่ให้เรียบร้อย เพราะทำการทบทวนที่เหมาะสม ได้รับบำนาญได้