ประวัติศาสตร์ของหอประชุม

จดจำครบรอบปีที่ 50 โยโกฮาม่าการเปิดท่าเรือไว้ และเป็นสิ่งก่อสร้างที่ระลึกที่ระดมการบริจาคจากประชาชนโยโกฮาม่า และถูกก่อสร้าง และหอประชุมอำเภอ โยโกฮาม่าการเปิดท่าเรือที่ระลึกเสร็จวันที่ 30 เดือนมิถุนายนปี 6(1917) สมัยไทโช และเปิดเป็น "โยโกฮาม่าการเปิดท่าเรือที่ระลึกอาคาร" วันที่ 1 เดือนกรกฎาคมถัดไป เป็นอาคารศาลาประชาคมของอำเภอ โยโกฮาม่า และ permanent building ถูกรวมอยู่ในสิ่งหนึ่งของสถาปัตยกรรมอาคารรัฐสภาขุนนางด้วยกันกับอาคารศาลาประชาคมนะคะโนะชิมะ, โอซาก้าที่เสร็จปีพ.ศ. 2461 ถัดไป 2 เทอมสมัยไทโช

เป็นศูนย์ (หอประชุมเมือง) ศูนย์กลางของประชาชนโยโกฮาม่า และ town-block office" ที่เป็นที่คุ้นเคยเป็น "หอนาฬิกา" (การทำให้สำเร็จปีพ.ศ. 2417 การถูกเผาทำลาย ไฟปีพ.ศ. 2449 Shen การออกแบบปลาบุริ) อยู่ และข้อเสนอที่สืบทอดภาพพจน์ของหอนาฬิกาของ town-block office อดีตตามการแข่งขันกรีฑาการก่อสร้างโยโกฮาม่าแรก (การแข่งขัน) สาธารณะได้รับการเลือกตั้งเป็น permanent building ด้วย และที่ดินนี้ถูกเปลี่ยนไปที่การดำเนินการ ด้วยกันกับต้นสายปลายเหตุการก่อสร้าง รูปร่างการก่อสร้างที่ทำหอนาฬิกาได้ dominant note กลายเป็นปัจจัยของสิ่งก่อสร้างที่ถูกประชาชนรักอย่างมาก

ในการออกแบบนั้น ใช้ข้อเสนอของชิเกะโยะชิ วิศวกรฟุคุดะของเมืองโตเกียวที่ได้รับเลือกตั้งเนื่องจากการแข่งขัน และถูกทำโดยมีศูนย์กลางคือชิชิโกโระ ยะมะดะ และเจ้าหน้าที่ที่สร้างแผนกการก่อสร้างอำเภอ โยโกฮาม่าขึ้นทีหลังโดน และทำผลงานเหมาะสมเป็นที่จับตามองด้วย ถ้าแสดงกำลังความสามารถของ repairs ศาลากลาง

ถึงสถาปัตยกรรมของหอประชุมอำเภอ โยโกฮาม่าการเปิดท่าเรือที่ระลึกเลือก "ชนิดทะสึโนะเพลงคลาสสิคฟรี" ที่เรียกกันที่จับหินแกรนิต และผสมกับก้อนอิฐสีแดงมาใช้ และการขยายของสถาปัตยกรรมก้อนอิฐสีแดงอยู่สมัยเมจิ แต่จัดวางหอนาฬิกาเจดีย์มุมเจดีย์รูปแปดเหลี่ยมตามขอบเขตมุม 3 อันหันหน้าเข้าหาตามที่ และโครงสร้างการก่อสร้างที่สร้างโดม กลายเป็นในผลงานซึ่งแสดง terminus ad quem ของแบบรูปแบบในสถาปัตยกรรมก้อนอิฐสีแดงได้ นอกจากนั้นหอนาฬิกา ( bake bricks โครงเหล็ก) ประมาณ 36m ความสูงแสดงระดับของเทคโนโลยีโครงสร้างการสร้างก้อนอิฐของเทอมสมัยไทโช และเห็นการสะท้อนของสไตล์ Secession จากรายละเอียดของการตกแต่งหินก่อสร้าง และมีครบทั้งการหล่อขึ้นรูปที่เป็นต้นฉบับของและเทอมสมัยไทโชด้วย

เพราะ Great Kanto Earthquake ของปี 12(1923) ทะอิเชียว ภายในเสียหายเพราะไฟไหม้ทิ้งหอนาฬิกาและร่างกายกำแพงเท่านั้นไว้ และกลุ่มโดมหลังคาต้องการแล้วด้วย

ถึงการก่อสร้างภัยพิบัติจากแผ่นดินไหวการฟื้นเสร็จปี (1927) 2, เชียววะ แต่สร้างการเสริมให้แข็งแรงโครงสร้าง และทำให้เป็นหนึ่งเดียวกันในการออกแบบเทอมภัยพิบัติจากแผ่นดินไหวการฟื้นฟูรวมถึงกระจกสี เวลาการสร้างและเจ้าหน้าที่การออกแบบเดียวกันวางแผนในกรณีการฟื้น สำหรับตัวอย่างการเสริมให้แข็งแรงโครงสร้างของสถาปัตยกรรม bake bricks เป็นของ infantility และบอกระหว่างท้องฟ้าการออกแบบภายในระยะสุดท้ายสมัยไทโชก็มีค่า นอกจากนั้นกลุ่มโดมหลังคาไม่ถูกฟื้นฟู

ถูกทหารอเมริกันยึดตั้งแต่ปี (1945) 20, เชียววะถึงปี (1958) 33, เชียววะหลังสงคราม และถูกเรียกว่า "หอประชุมอนุสรณ์" และใช้เป็นอาคารการฉายภาพยนตร์ของภาพยนตร์ที่ทำขึ้นเพื่อทหาร Operation Army

ถูกประเมินเป็นอาคารศาลาประชาคมของเขต นะคะเดือนมิถุนายนปี (1959) 34, เชียววะ และชื่อกลายเป็น "หอประชุมอำเภอ โยโกฮาม่าการเปิดท่าเรือที่ระลึก"

ปี (1985) 60, เชียววะ แผนผังตอนการสร้างถูกค้นพบ และได้รับการเสนอของ "คณะกรรมการตรวจสอบ การซ่อมแซมโดม" (ประธานกรรมการ: ศาสตราจารย์กิตติคุณมหาวิทยาลัยโตเกียวเทะอิจิโระ มุระมะสึ) เป็นเพราะถูกบริจาคให้โมะโทะอิชิ และเริ่มการก่อสร้างการซ่อมแซมของโดมปีพ.ศ. 2531 และวันที่ 16 เดือนมิถุนายนปีพ.ศ. 2532 ฟื้นฟูในรูปร่างทั้งอย่างนั้นสมัยไทโช ถ่ายทอดสถาปัตยกรรมถึงช่วงสมัยไทโชด้วยกันกับภาพลักษณ์ภายนอกภายในตั้งแต่ปลายสมัยเมจิ และฟื้นคืนเป็นอาคารที่ยอดเยี่ยมซึ่งแสดงระดับการก่อสร้างในตอนนั้นและ