การเลี้ยงสัตว์สัตว์ประเภทนก 3 ของศูนย์การขยายพันธุ์อำเภอ โยโกฮาม่า

เป็นนกอพยพที่บินมาเพราะการขยายพันธุ์ในนกของแผนกนกกระสาในญี่ปุ่นฤดูร้อน การขยายพันธุ์เกือบทั้งหมดยกเว้นญี่ปุ่นไม่ใช่ที่รู้จัก ถือว่าทำการใช้เวลาในฤดูหนาวที่ฟิลิปปินส์และไต้หวัน
อาศัยอยู่ในเนินเขาและป่าไม้ขึ้นหนาแน่นของ low mountain และที่ญี่ปุ่น กินซะวะกะนิกบจำพวกปลาแมลงไส้เดือน ผิวพื้นของร่างกาย มียาวกลุ่มของ blackish brown ที่ผ้าพื้นสีขาวถึง dark brown ครีบท้อง ยาวกลุ่มของครีบท้องนี้มีบทบาทในการใช้สีของร่างกายสัตว์อำพรางศัตรู และ พอรู้สึกถึงอันตราย ยืดลำคอ และหันปากสัตว์ปีกต่อครีบท้องไปสู่ข้างบน และทำการทำสำเนาถึงกิ่งก้านของต้นไม้
ครั้งหนึ่ง ถึงบินมาเป็นธรรมดาในภูเขาหมู่บ้านของโยโกฮาม่าด้วย แต่ตัวเลขลดลงด้วยการลดลงของถิ่นที่อยู่อาศัย และตอนนี้กลายเป็นถึงนกที่แทบจะไม่ดูได้แล้ว ถูกจัดประเภทเป็น EN (สายพันธุ์สิ่งมีชีวิตที่ใกล้จะสูญพันธุ์) ใน Red List ของ IUCN
ถึงมิโซะโกอิมีกรณีที่ถูกเลี้ยงระยะเวลายาวนานเพียงเล็กน้อย แต่รวบรวมมิโซะโกอิที่ป่าเสียใจที่สวนสัตว์ของอำเภอ โยโกฮาม่าตั้งแต่ปีพ.ศ. 2547 และได้รับการคุ้มครองจากทั้งประเทศ และไปพยายามจัดการกับการขยายพันธุ์ภายใต้การเลี้ยงสัตว์ในตอนนั้น เพื่อเพิ่มประชากร ประสบผลสำเร็จด้านการขยายพันธุ์การเลี้ยงสัตว์ข้างล่างของมิโซะโกอิเป็นครั้งแรกในโลกปีพ.ศ. 2558 และที่ศูนย์การขยายพันธุ์ ขยับเขยื้อนทุกปีหลังจากนั้นต่อไป มุ่งสู่การสถาปนาของเทคนิคการเลี้ยงสัตว์การขยายพันธุ์ และเพื่อการบำรุงรักษาของนกนี้ พยายามจัดการไปกับการเลี้ยงสัตว์ต่อไป

snow grouse ถูกจัดประเภทเป็นสายพันธุ์ย่อยมากกว่า 20 ในนกที่อาศัยอยู่ที่ทุ่งทุนดราและทะคะยะมะบริเวณรอบๆ ขั้วโลกเหนือ snow grouse Svalbard เป็นสายพันธุ์ย่อยที่อาศัยอยู่ที่หมู่เกาะ Svalbard และหมู่เกาะ Franz Josef ของประเทศนอร์เวย์ของรัสเซีย snow grouse ญี่ปุ่นที่อาศัยอยู่ที่ทะคะยะมะของญี่ปุ่นกลายเป็นสิ่งหนึ่งของสายพันธุ์ย่อยของ snow grouse ด้วย
snow grouse Svalbard ถูกทำได้สายพันธุ์ย่อยขนาดใหญ่ที่แพร่กระจายอยู่ในทิศเหนือที่สุดใน snow grouse ขนนกมีบทบาทในการใช้สีของร่างกายสัตว์อำพรางศัตรู และขาวทั้งตัวฤดูหนาว และเปลี่ยนเป็น blackish brown ในฤดูร้อน eating habit กินสมุนไพรและต้นอ่อนก้านที่อาหารพืชเป็นหลัก
ที่ศูนย์การขยายพันธุ์ พยายามจัดการกับการบำรุงรักษาที่การอยู่อาศัยของ snow grouse ญี่ปุ่นภายนอกประเทศโดยร่วมกับกระทรวงสิ่งแวดล้อมและสวนสัตว์ภายในประเทศ และเลี้ยง snow grouse Svalbard ที่ดังนั้นที่เกี่ยวข้องใกล้ชิดด้วย และทำการสำรวจที่หลากหลายที่นำไปสู่การพัฒนาของเทคโนโลยีการขยายพันธุ์การเลี้ยงสัตว์ของ snow grouse

snow grouse ญี่ปุ่นเป็นสายพันธุ์ย่อยของ snow grouse ที่อาศัยอยู่ที่ alpine belt ของตอนกลางเกาะฮอนชู แพร่กระจายอยู่ในทิศใต้ในสายพันธุ์ย่อยของ snow grouse ที่สุด และบรรพบุรุษของ snow grouse ที่ขยายการกระจายถึงญี่ปุ่นยุคน้ำแข็งเปลี่ยนสถานที่ของการอยู่อาศัยไปที่ทะคะยะมะต่ำอุณหภูมิด้วยกันกับปรากฏการณ์โลกร้อนหลังจากนั้น และมีความคิดกันว่า รอดชีวิตจวบจนปัจจุบันมา
snow grouse ญี่ปุ่นเหมาะสมกับสิ่งแวดล้อมของทะคะยะมะของญี่ปุ่นดี และกินต้นอ่อนและใบไม้เมล็ดพันธุ์ของพืชทะคะยะมะ และทำซุภายใต้ creeping pine และขยับเขยื้อน นอกจากนั้น ถึง snow grouse ญี่ปุ่นไม่กลัวคนเท่าไหร่ แต่นี่เป็นลักษณะเด่นที่ไม่เห็นในสายพันธุ์ย่อยต่างประเทศ
ลดจำนวนการอยู่อาศัย และ snow grouse ญี่ปุ่นถูกจัดประเภทเป็น IB เสี่ยงที่จะสูญพันธ์ใน Red List ที่กระทรวงสิ่งแวดล้อมทำช่วงนี้เพราะการเปลี่ยนของเขตชีวชาติพร้อมกับปรากฏการณ์โลกร้อน ดังนั้นกระทรวงสิ่งแวดล้อมคิดแผนการดำเนินธุรกิจ snow grouse การคุ้มครองการเพิ่ม และพยายามจัดการกับการคุ้มครองนั้น และที่สาขาการบำรุงรักษาที่การอยู่อาศัยภายนอกประเทศ กระทรวงสิ่งแวดล้อมและสวนสัตว์ญี่ปุ่นสมาคมพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำอาคารสวนสมาคมการมีส่วนร่วมร่วมมือ และดำเนินมาตรการ
เลี้ยง snow grouse ญี่ปุ่นที่ศูนย์การขยายพันธุ์ด้วย และดำเนินการสำรวจเกี่ยวกับวิธีทำโดยร่วมกับสวนสัตว์อื่น เพื่อการเก็บสะสมและที่ธรรมชาติของความรู้ที่นำไปสู่การพัฒนาของเทคนิคการเลี้ยงสัตว์การขยายพันธุ์เลี้ยงดู snow grouse ที่มาพร้อมกับลักษณะเฉพาะตัวตั้งแต่เกิดที่ให้กลับได้

　Oriental greenfinch เป็นชนิดของ field sparrow ที่เห็นจากทุ่งหญ้าเปิดของ low land เช่นเส้นทางที่น้ำไหลผ่านเป็นต้นเป็นธรรมดา อย่างที่ชื่อนั้นแสดงว่า striped pattern สีเหลืองเห็นได้ง่ายถึงปีกของ blackish brown พอความยาวขยายขนนกด้วยประมาณ 14cm และความใหญ่ที่พอๆ กันกับนกกระจอกลักษณะพิเศษ
　ถึงเห็นตลอดทั้งปีในจังหวัด คะนะกะวะ แต่ที่จริงแล้วเห็นเสมอๆ ไปข้ามสายพันธุ์ย่อยแตกต่างที่ชื่อว่า (C.s.kawarahiba) โอะโอะคะวะระฮิวะเพื่อการใช้เวลาในฤดูหนาวจาก Kamchatka ด้วย พอกลายเป็นที่สายพันธุ์ย่อยที่เรียกว่าอีกชื่อหนึ่ง coca ฟาง field sparrow (C.s.minor) ฤดูหนาว มีเอกลักษณ์ เช่นส่วนของ light gray ของปีกที่โอะโอะคะวะระฮิวะใหญ่กว่า field sparrow coca ฟางหนึ่งรอบ และรสชาติที่ที่เป็นสีเทากว่า field sparrow coca ฟางที่ออกสีดำทนขาวมากกว่าเดิม นอกจากนั้น ถึงที่เกาะฮอนชู ความใหญ่และสีกลายเป็น Oriental greenfinch ของโมเดลพวกนี้กลางอย่างเช่นในช่วงเวลาเท่ากันด้วย แต่จัดประเภทนี่เป็นสายพันธุ์ย่อยแตกต่างที่ชื่อว่าคะระฟุโทะคะวะระฮิวะ ( C.s.sitchitoensis ) ขึ้นอยู่กับนักวิชาการ แต่ความแตกต่างทางกรรมพันธุ์ของสายพันธุ์ย่อยพวกนี้เล็ก และถูกบอก ถ้า ยิ่งไปทิศเหนือ ยิ่งควรจะคิดในฐานะ Kleine (การเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่อง) เชิงภูมิศาสตร์ที่เรียกกัน ที่ว่าร่างกายใหญ่ และสีค่อนข้างขาวขึ้นมากกว่าเดิม

　ถึงโอะกะซะวะระคะวะระฮิวะถือว่าเป็นสายพันธุ์ย่อยของ Oriental greenfinch ที่ในระยะแรกอาศัยอยู่ที่เกาะโอกาซาวาระ แต่รู้เป็นจำพวกความเป็นเอกราชที่แตกต่างกันในการวิจัยในปัจจุบัน 1060000 ปีก่อน จำนวนการอยู่อาศัยถูกบอกน้อยมากว่า 200 ตัวมีคุณค่ากับ endemic species ในวิกฤติของการสูญพันธุ์ที่สุดที่ญี่ปุ่น
　เพื่อสนับสนุนกิจกรรมการบำรุงรักษาทางโอะกะซะวะระคะวะระฮิวะท้องถิ่น ที่เซ็นเตอร์นี้ พยายามจัดการกับการอธิบายให้แจ่มแจ้งของสภาพการดำเนินชีวิตของ Oriental greenfinch และการสถาปนาของเทคโนโลยีการขยายพันธุ์การเลี้ยงสัตว์ผ่านการเลี้ยงการสอบ Oriental greenfinch close species ตามการขอร้องความร่วมมือจากสมาคมพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำสวนสัตว์ญี่ปุ่น (รัฐวิสาหกิจ) ( JAZA )