ประวัติศาสตร์ของบะอิรินสวนสาธารณะโอะคุระยะมะ

วันที่ 15 เดือนกุมภาพันธ์ปีพ.ศ. 2564 วันที่ปรับปรุงครั่งสุดท้าย

กลายเป็นพิธีการประจำปีของเขต โคะโอะคุที่ "สมาคมโอะคุระยะมะ enjoying ume blossom ที่เริ่มจาก (1989) ปีพ.ศ. 2532 ย่างเข้าสู่ฤดูใบไม้ผลิโดยสิ้นเชิงด้วย"
"พวกเรารอ และอ้างอิงหนังสือของคุณเซะอิจิ ฮิระอิของหัวหน้าฝ่ายการวิจัยโอะคุระจิตใจวัฒนธรรมสถาบันวิจัย จากบทของ "บะอิรินโอะคุระยะมะ" ของโคะโอะคุ" ในฐานะสถานที่ที่มีชื่อเสียงของ enjoying ume blossom นอกภายในจังหวัดเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของสวนสาธารณะโอะคุระยะมะบะอิรินที่มีชื่อเสียงขึ้นมาด้วย และประชาชนโยโกฮาม่าแนะนำด้วยกันกับรูปของการสนับสนุนโตคิว คอร์ปอเรชั่นแน่นอน

ต้นอุเมะทนความหนาวหน้าหนาว และเปิดดอกไม้สวยก่อนลูกท้อและต้นซากุระ และทำให้สนุกด้วยกลิ่นหอมดี
ประวัติศาสตร์ของ enjoying ume blossom เก่า และจัดขึ้นตั้งแต่สมัยนาระเป็นที่เรียบร้อยแล้ว และเพลง 118 บทถูกใส่บน " Manyoshu tanka collection" และ 3 เท่าของเพลงที่ประพันธ์ต้นซากุระดังในหมู่นี่เท่านั่นที่ข้างบน

[ outdoor tea ceremony ที่สมาคม enjoying ume blossom โอะคุระยะมะ]

พอออกจากช่องตรวจตั๋วของสถานีของสถานีโอะคุระยะมะ และขึ้นบน "เนินเขา เนินเขา หอรำลึก" ที่ขอบทางรถไฟขวาทันที และผ่านด้านข้างของทรัพย์สินทางวัฒนธรรมที่จับต้องได้ "หอรำลึกโอะคุระยะมะ" ที่กำหนดของอำเภอ โยโกฮาม่า และลดลงนิดหน่อย ไปเห็นบะอิรินหน้าสถาบันมังกรต้นสน

สวนสาธารณะโอะคุระยะมะ
ทางเข้าของบะอิริน

การอธิบายของที่มาของบะอิริน

ปลูกถ่ายต้นอุเมะของบ้านพักตากอากาศเป็นคนรวยที่โตคิว คอร์ปอเรชั่นซื้อที่ดินจากสถาบันต้นสนมังกร และเปิดบะอิรินนี้ใน (1931) ปีพ.ศ. 2474 และมีในของของสถานีกะคุเกะอิดะอิกะคุของรถไฟสายโตคิวโทโยะโกะจากเรื่องเล่าของคุณโยะชิคะซุ โคะโมะริ (สถาบันวิจัยโอะคุระจิตใจวัฒนธรรมนักวิจัยในอดีต) เป็นมะริดะโสะอุเดะซุจุดเริ่มต้น
ในการอธิบายของที่มาของสวนสาธารณะโอะคุระยะมะบะอิรินในทางเข้าบะอิริน มี ว่า ถึง "ถูกทำ พอมีบะอิรินใหญ่มากกว่า 1,000 เล่ม 14 ชนิดส่วนใหญ่ white plum blossoms ประมาณ (1937) ปีพ.ศ. 2480 ของช่วงที่มีนักท่องเที่ยวมากที่สุด แต่ถูกตัด เพื่อเอาฟืนสำหรับเชื้อเพลิงระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2 และทำให้เป็นทุ่งนามันฝรั่งเพราะการขาดแคลนอาหาร และพังพินาศ"
ตอนคุณคุนิฮิโคะ โอะคุระที่เป็นผู้ก่อตั้งของสถาบันวิจัยโอะคุระจิตใจวัฒนธรรมพยายามก่อตั้งโรงเรียนมัธยมปลายของระบบเก่าในโอะคุระยะมะประมาณ (1943) ปีพ.ศ. 2486 ถึงมีแผนการที่รับช่วงต่อด้วย แต่รับช่วงหลังสงครามเข้าเป็น premises of a school อย่างที่ไม่ทำให้เป็นจริง
ต้นอุเมะหลายร้อยเล่มเบ่งบานเต็มที่ที่บะอิรินด้วยหลังสงคราม และไปด้วยดีเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่อยู่ตามสายรถไฟสายโตโยะโกะ ครั้งหนึ่ง "อันดับ รถไฟด่วน enjoying ume blossom" ดูเหมือนว่าจะเคยหยุดที่สถานีโอะคุระยะมะเฉพาะกิจในช่วงเวลาของ enjoying ume blossom

บะอิรินปี 1951
สภาพของบะอิรินปีพ.ศ. 2494 (1951)

บะอิรินปี 1951
ชุดกิโมโนปีพ.ศ. 2494 (1951)

บะอิรินปี 1951
สภาพของบะอิรินปีพ.ศ. 2494 (1951)

บะอิรินปี 1952
สภาพของบะอิรินปีพ.ศ. 2495 (1952)

บะอิรินปี 1953
ต้นซากุระและโอะคุระยะมะของสวนสาธารณะโอะคุระยะมะปีพ.ศ. 2496 (1953)
หอรำลึก

บะอิรินปี 1960
สภาพ (ยังเป็นสุราที่การชมดอกไม้อดีตด้วย) ของบะอิรินปีพ.ศ. 2503 (1960) อายุ

บะอิรินปี 1969
สภาพของสมาคมการถ่ายภาพที่บะอิรินปีพ.ศ. 2512 (1969)

[รูปของ (1969) จัดหาแผนกประชาสัมพันธ์โตคิว คอร์ปอเรชั่นหมดเลยจาก (1951) ปีพ.ศ. 2512 ปีพ.ศ. 2494 ]

ถูก Tokyu ขายแก่อำเภอ โยโกฮาม่าจนถึง (1986) จาก (1983) ปีพ.ศ. 2529 ปีพ.ศ. 2526 และบะอิรินเปิดเป็นส่วนหนึ่งของสวนสาธารณะโอะคุระยะมะหลังการจัดการใหม่ใน (1989) ปีพ.ศ. 2532
ตอนนี้ 32 ชนิดต้นอุเมะของประมาณ 200 เล่มถูกปลูก ถึงมีจำนวนมากมายเป็น "คะกะสีขาว" ที่สัมผัสผลไม้ใหญ่ แต่มีชนิดแปลกประหลาดเช่น "ในฐานะ ความคิด" ที่สัมผัสดอกไม้ของ light red สีแดงเข้มสีขาวกับต้นไม้ของหนึ่งแท่ง "ต้นอุเมะสีเขียว calyx" (เรียวคุกะคุบะอิ) สีเขียว calyx ด้วยการสื่อสารประเทศจีนด้วยกัน ที่สุดด้วย ชื่อนั้นถูกสัมผัสทุกปี โดยไม่รู้ว่า ดอกไม้ของสีแบบไหนเบ่งบานที่กิ่งก้านไหนหรือไม่ เพราะควบคุมไม่ได้ด้วยมือของมนุษย์เลย

ต้นอุเมะสีเขียว calyx
" " สีเขียว calyx ต้นอุเมะที่สีเขียว calyx

ในฐานะความคิด
" " ตามที่ต้องการที่คนไม่เป็นไปตามที่หวัง

"คณะกรรมการดำเนินการประชุมโอะคุระยะมะ enjoying ume blossom" ได้รับการก่อตั้งที่ย่านการค้าหรือสมาคมเพื่อนบ้านสมาคมผู้อยู่อาศัยท้องถิ่นใน (1989) ปีพ.ศ. 2532 ที่ plum garden เปิด และ "สมาคม enjoying ume blossom โอะคุระยะมะ" ได้รับการจัดทุกปีภายใน 2 วันสุดสัปดาห์ของ - เดือนมีนาคมเดือนกุมภาพันธ์
เริ่มการขายการผลิตของ " (เว็บไซต์ภายนอก) ที่มีกลิ่นขจรไป ของต้นอุเมะโอะคุระยะมะเหล้าบ๊วย" ที่โมะกิเดะมือเก็บเกี่ยวผลไม้ "คะกะสีขาว" ของบะอิรินโอะคุระยะมะในฐานะธุรกิจที่ครบรอบ 60 ปีของการเปิดสวนสนุกบะอิริน และสมาคมการท่องเที่ยวโคะโอะคุดองใน (1991) ปีพ.ศ. 2534 ให้คุณค่า " " ลมหายใจพัฒนาและ " ความตั้งใจของการผลิต " หนึ่งที่เกี่ยวข้องชิ้นที่ดำเนินต่อไปตั้งแต่การเปิดท่าเรือ และถูกการรับรองของ (1995) รับรองอย่างติดต่อกันจวบจนปัจจุบันในโยะโคะอะมะสินค้า "โยะโคะอะมะ 001" ที่เป็นยี่ห้อพื้นที่ที่ตั้งเป้าหมายไปที่สินค้าอย่างเดียวเท่านั้นหนึ่งจากโยโกฮาม่าแห่งหนึ่งที่เกี่ยวข้องชิ้นปีพ.ศ. 2538 ต่อไป
ที่ 13 องศา (เกือบเหมือนกันกับไวน์) หวานอย่างง่ายดาย และความถี่แอลกอฮอล์เข้มข้น ที่ on the rocks สัดส่วนโซดาที่แนะนำด้วย
young sake ที่เตรียมโดยใช้ต้นอุเมะของปีที่แล้วที่ที่จัดงานของสมาคม enjoying ume blossom โอะคุระยะมะนำ และถูกขายทุกปี

เหล้าบ๊วยโอะคุระยะมะ
คุนของต้นอุเมะโอะคุระยะมะเหล้าบ๊วย