การไร้ที่อยู่อาศัยและสิทธิมนุษยชน

　พอได้ยินว่า " ไร้บ้าน" สะท้อนภาพของเรื่องแบบไหนหรือ อาจจะมีคนมีภาพพจน์เช่น "คนขี้เกียจ" หรือ "คน ที่แตกต่างจากตัวเอง" อยู่ด้วย จากนั่น ผ่านอีกก้าวเดินอย่างเต็มที่ และช่วยลองคิด ดูเกี่ยวกับ "ทำไมไร้บ้านขึ้น" จาก "การสำรวจ ทั่วประเทศ เกี่ยวกับสภาพที่เป็นจริงไร้บ้าน" ที่ประเทศดำเนินการ คนทำงานได้รับการยืนยันเป็นจำนวนมาก ก่อนใช้ชีวิตบนถนน นอกจากนี้เจอกับการปรับโครงสร้างองค์กรโรค และไร้บ้านได้รับการยืนยันเพราะเหตุผลที่หลากหลายที่เกิดขึ้นได้สำหรับใครๆ เช่นทำงานไม่ได้แล้วเป็นต้นด้วย "คนที่แตกต่างจากตัวเอง" ไม่ใช่อะไรที่จะเป็นการไร้ที่อยู่อาศัย และเป็นเรื่องที่ก็เกิดขึ้นได้สำหรับใครๆ

　การกระทำการบุกจู่โจมเพื่อการไร้ที่อยู่อาศัยไม่หายไปโชคร้าย คดีการบุกจู่โจมและการข่มขู่เกิดขึ้นที่แต่ละที่ทั่วประเทศ จำเป็นไม่ใช่กำจัด เป็นสนับสนุน เพื่อที่จะคนที่อยู่ในสภาพการไร้ที่อยู่อาศัยกลับสู่สังคม

ที่โมะโทะอิชิ คิด "แผนการการดำเนินการการพึ่งพาตนเองเกี่ยวกับการสนับสนุนของการไร้ที่อยู่อาศัยอำเภอ โยโกฮาม่า" และส่งเสริมการสนับสนุนการพึ่งพาตนเองไร้บ้าน และพยายามกิจกรรมการตรัสรู้สิทธิมนุษยชนด้วย

　ทีละรายจับปัญหาของการแบ่งแยกต่อการไร้ที่อยู่อาศัยในฐานะปัญหาของสังคมโดยรวม และคิดว่า สนับสนุนเข้าใจอย่างชัดเจนคนที่อยู่ในตำแหนงที่อ่อนแอในทางสังคมไปเจริญเติบโตสำหรับทีละรายเราง่ายด้วย และนำไปไปสู่สังคมอุ่น