มันฝรั่งจากโฮะโดะกะยะ

มันฝรั่งมาเขต โฮะโดะกะยะเป็นช่วงสุดท้ายของสมัยเอโดะ

ถึงในระยะแรกเพาะปลูกมันฝรั่งบวบกบ (จะกะทะระอิโมะ) ที่ถูกนำมาจากโคะชิว (จังหวัด ยะมะนะชิ) ในฐานะ private use แต่การวิจัยที่ห้องสอบการกสิกรรมของจังหวัดมี ยิ่งเดินหน้าไปสู่การปรับปรุงและเขต โฮะโดะกะยะของวิธีการเพาะปลูกการผลิต ยิ่งเป็นที่นิยม

ถูกส่งไปจากสถานีโฮะโดะกะยะยังทั้งประเทศเช่นจังหวัด ฮอกไกโด และ "มันฝรั่งโฮะโดะกะยะ" ที่เริ่มเพาะปลูกที่เขต อะซะฮิเขต เซะยะเขต มินะมิตอนนี้แล้วด้วยมีชื่อเสียงขึ้นมาในฐานะ seed potato ที่มีคุณภาพดี มันฝรั่งของทุกแห่งในญี่ปุ่นที่ทุกคนกินอาจจะเป็นสิ่งที่ปลูกจาก "มันฝรั่งโฮะโดะกะยะ" ที่ถูกส่งไปสมัยก่อนด้วย

ถึงราคามันฝรั่งเคยลดลงสมัยเมจิ แต่เป็นที่นิยมในฐานะมาตรการเยียวยานั้นเป็นแป้ง ( dogtooth violet starch ) อุตสาหกรรมการผลิตของสินค้าการแปรรูปที่ใช้ประโยชน์จากมันฝรั่ง ถูกขายให้โอะดะวะระในฐานะวัสดุของลูกชิ้นคามาโบะโคะ และสมัยเมจิสำคัญอุตสาหกรรม

ปริมาณการผลิตของมันฝรั่งเองลดเพราะผลกระทบของการพัฒนาเป็นเมืองหลังสงคราม อย่างไรก็ตามตอนนี้ผลิตผลการเกษตรที่ถูกผลิตในเขตประกอบด้วยปริมาณการผลิตถัดจากกะหล่ำปลีของที่ 1 ด้วย

คูน้ำมันฝรั่งที่ซึ่งเจริญรุ่งเรืองอย่างยิ่ง

มันฝรั่งเป็นวัตถุดิบปรุงอาหารสะดวกที่สามารถใช้ได้ถึงอาหารที่หลากหลาย มีลักษณะเด่น ที่ว่าวิตามินซีที่สูญเสียง่ายพังกับมันฝรั่งยาก พอโพแทสเซียมและวิตามินซีก็ทำให้ในเรื่องของคุณค่าทางอาหารร้อนด้วยความอุดมสมบูรณ์ด้วย

ทำมาตรการ เพื่อให้คุ้นเคยกับวัตถุดิบปรุงอาหารที่ยอดเยี่ยมอย่างนั้นที่เขต โฮะโดะกะยะ

เดือนมิถุนายนปีพ.ศ. 2546 ดำเนินการริโวะมันฝรั่งคุสึที่ทุ่งนาใกล้กับสถานีนิชิยะ ผู้เข้าร่วม 204 คนรวมตัวเพราะการเปิดรับสมัครทั่วไป และเหงื่อไหลถึงการเก็บเกี่ยว ขณะเต็มไปด้วยดินที่ทุ่งนากว้างขวาง

หน้าริโนะมันฝรั่งคุสึ ประวัติศาสตร์และวิธีส่งของมันฝรั่งพูดคุยกันถูกคอจากคุณชิระอิของผู้ผลิต นอกจากนั้นมันฝรั่งที่เพิ่งต้มถูกเลี้ยง และเป็นที่ชื่นชอบ ขนาดเสียงของ "ของเติมอีก" ทรมานจากผู้เข้าร่วม